aiowa-globetrotter

Woodkid - Iron Głęboko w toni wód, w martwocie i odrętwieniu, Gdzie niewinne dusze płoną w potępieniu, Tysiące mil od domu, idę naprzód sam, Przemarznięty do szpiku kości, jestem tylko ja, Żołnierz samozwańczy, nie znam drogi swej, Topię się panicznie w winie wewnątrz mnie, Czekam tylko na znak, ręka na piersi drży, Jestem gotowy na bój, przeznaczenie i łzy. W mojej głowie dzwoni impet żelaznych nut, Grom bębnów wojennych zapisuje już, Rytm ciał upadających, ilość martwych dusz,

Zapaliło się parę ulicznych latarni. Boczne wyjście z parku było jednak nieoświetlone i Ewę owiał mrok w momencie, gdy wybiegła na ulicę. Wyciągnąłem rękę ku tej ciemności, ale nie poczułem nigdzie ciepła jej skóry czy oddechu. Przepadła. Moje usta ułożyły się w cichy szept jej imienia, aby po chwili przeobrazić się w rozpaczliwe wołanie. Z przestrachem spojrzałem w ziejącą ciemność i szybkim krokiem podszedłem do jednej z latarni. Nierówny przepływ prądu sprawia

Deszcz… Krople deszczu uderzały rytmicznie w stalową rynnę, wygrywając smutną melodię. Czy deszcz może w ogóle grać? Śpiewać? Czy naturze też jest teraz smutno i gra rzewną melodie by jakoś sobie ulżyć? Ciepła woda pieściła moje zmęczone ciało i rozluźniała napięte mięśnie. Ocean był spokojny. W błękitnej toni było coś hipnotyzującego. Słońce przebijało się przez taflę wody i tworzyło w głębinach promienie światła, które nurk

Piwnica była bardzo ciemna. W głębi wisiała malutka żarówka która migotała niepokojąco... nagle, niczym pod wpływem złego uroku, zgasła. Zapanowała nieprzenikniona ciemność. "Pete?" "Tak?" "Pamiętasz jak mówiłem, że ojciec zamknął Twoja siostrę w piwnicy?" "Tak..." "Skłamałem."

Chce mi się dziś kurewsko płakać, Coś w tym życiu utraciło sens, Czekolada, ciepły film, dobra kawa, Takie rzeczy już nie cieszą mnie, Śmierć przyjaciółki, potłuczona waza I srebrny naszyjnik na jeziora dnia. Nienawidzę jesiennych poranków, Choć jesień czy lato, nic nie zmienia się. Patrzę z urazą na młodych zakochanych, Zgaduję kiedy ich kres skończy się. Już zbyt długo wżynam się, W swoje własne rany. Grzęznę w mule jak naszyjnik, Na jeziora dnie.

Więcej              Niż tysiąc gwiazd,              Niż wiatr szumiący w zbożu,              Niż motyl na gałęzi topoli,              Niż ptak co pióra swe stroszy,              Moja tęsknota tak silna,          &#

         - Ćpun! Ćpun! – stado kruków wydało z siebie ten sam gardłowy odgłos który rozniósł się echem po opustoszałym parku.          Mocniej naciągnąłem kaptur i zignorowałem ptaszyska które siedziały na każdej możliwej gałęzi wokół mnie, niczym sąd najwyższy obradujący nad skazańcem. Chmury zakryły już całe niebo, a ten majowy wieczór bardziej przypominał listopadowe popołudnie. Powi

A i to miejsce - powiedział nagle Marlow - było ongi jednym z ciemnych zakątków ziemi. - Joseph Conrad        ... 2 – Obcy          To było zwykłe amerykańskie miasteczko, gdzieś na północ od San Francisco. Dość odległe od wszelkiej cywilizacji, ale według mapy to właśnie w Ricketswood czekał na mnie mój tajemniczy pracodawca. Zapaliłam papierosa i spojrzałam za okno autobusu który nieśpiesznie sunął przez pustą już autostrad&#

 Noc, a nocą gdy nie śpię Wychodzę choć nie chcę spojrzeć na Chemiczny świat, pachnący szarością Z papieru miłością, gdzie ty i ja I jeszcze ktoś, nie wiem kto Chciałby tak przez kilka lat Zbyt zachłannie i trochę przesadnie Pobyć chwilę sam, chyba go znam -  Myslovitz * 1 – Odszukać i uratować         Miałem dość. Nadchodzi taki czas gdy człowiek nie ma już siły walczyć. Gdy błędy które popełnił ciążą tak, że życie z samym sobą j

Fiodor wydał z siebie okrzyk zachwytu. Stał nad największą przepaścią jaką kiedykolwiek widział w życiu. Setki… nie, tysiące kilometrów ciągnącej się w obu kierunkach czerni. Tak jakby świat wykonał obrót o 90 stopni. I nigdy nie wrócił do poprzedniej formy. Gdzieś nad drugą stroną tej ściany słońce chyliło się ku zachodowi. Ewa ciaśniej zakryła się płaszczem chłopaka i opuszkami palców dotknęła jego dłoni. Stali tak w milczeniu, nie rozumiejąc gdzie trafi